dinsdag 8 maart 2016

Heya!

Tijd voor een volgende update! :)

Vrijdag heb ik me eindelijk kunnen settelen, na nog een bezoek aan een ziekenhuis heb ik m'n valies helemaal uitgepakt. Ik moet zeggen, dat helpt echt wel om je thuis te voelen op een plaats. Het tijdelijke is weg op die manier, je creëert een eigen nestje. Ook was het hoog tijd voor een eerste wasbeurt, gelukkig zijn er machine's in het gebouw. Een goed begin van het weekend!

Zaterdag heb ik voor school gewerkt, want buiten mijn stage zijn er nog heel wat papers te schrijven... Spijtig genoeg ;) Ook heb ik kennis gemaakt met 1 van mijn ganggenoten, het is een Nederlander die hier zijn eindstage doet in een ziekenhuis als laborant. Grappig om zo nog eens je eigen taal te kunnen spreken. 



Zondag bezocht ik een museum en ruste ik wat uit van de emotioneel hier en daar zware week. ;p Ook at ik avond met een andere ganggenoot van me, een Spanjaard die hier in zijn 3de jaar economie zit en dus ook al 3 jaar in Edinburgh woont. Zo kon ik aan hem wat meer vragen over het studentenleven in Edinburgh ;)


En dan maandag, tadaaa, eindelijk tijd voor mijn eerste echte stagedag. Om 7h begon mijn shift, tijdens de briefing merkte ik al direct een groot verschil op. De nachtverpleegkundige spreekt hier de nodige informatie in op een machinetje, en wij beluisteren dat dan, zodat er steeds iemand vrij is om in de gang rond te lopen. Een volgend groot verschil is dat de medicatie zich hier op de kamer van de patiënt bevindt, vergrendeld weliswaar. Bij de medicatieronde ga je dus telkens de patiënt zijn kamer binnen, bekijk je in een kaft (die zich aan het einde van het bed bevindt) zijn schema en dien je de nodige medicatie toe. Ook is er nog een belangrijk verschil bij het binnengaan van de kamer. Bij elke kamer hangt er een toestel waar je een plastieken schortje in terugvindt. Dus telkens als je een patiënt een echte zorg toedient moet je zo'n schortje aandoen. Dit is echt wel wennen voor mij, ik heb nu nog het gevoel dat ik hierdoor enorm traag ben! Ze beginnen de dag hier ook met 'observations' (onze parameters), vervolgens wassen van de patiënten, en het ontbijt. Rond 10h starten we dan de 'dressing'. Aangezien ik op een dermatologische afdeling sta moeten we heel wat patiënten elke dag met meerder crèmes insmeren en vervolgens verbanden aanbrengen. Dit is een heel werk, maar ik vind het leuk om te doen omdat je ziet dat de patiënt er zich echt beter door voelt. Voor de rest is het behoorlijk rustig op deze dienst. Toch was ik kapot na deze eerste dag, omdat alles voor mij nog zo chaotisch overkwam. Er waren heeeel wat nieuwe indrukken! Maar dat maakt deze ervaring ook erg interessant en leerrijk :) Iets wat ik telkens grappig blijf vinden is hun taaltje, ze zeggen bijvoorbeeld heel de tijd 'ai', ik denk dat het een afgeleide is van 'alright', haha! 

Later meer!


2 opmerkingen:

  1. Dat klinkt daar allemaal supergoed! Ik ben blij voor jou Lies. En ik hoop hier de volgende weken evenveel leuk nieuws te lezen. Iets over dat studentenleven ook ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je bent erg dapper, zeg! Hopelijk na enkele dagen al wat beter gewend (nu donderdag). 'Ai': hopelijk hebben de patiënten geen pijn, hé! Enne: spreken Nederlanders dezelfde taal? ;-)

    BeantwoordenVerwijderen